Przyjęło się, że dotykanie ciążowego brzuszka jest naturalne. Objawia się jako serdeczny gest, który wynika z chęci nawiązania kontaktu z nienarodzonym dzieckiem. Czy rzeczywiście jest to miłe, a może bardziej irytujące? Wolno to robić, a może jest to przekroczeniem pewnej granicy? Odważylibyście się dotknąć brzuch cudzej kobiety i głaskać go? Dlaczego więc dziecko zwalnia hamulce, które są oczywiste, kiedy brzuch jest „zwykłych” rozmiarów?
Odpowiedź jest prosta, choć zdaję sobie sprawę z tego, że może nie dotyczyć wszystkich. Myślę jednak, że dotyczy większości. Dotykanie cudzego brzucha ciążowego jest moim zdaniem przekroczeniem granicy. Jeśli jednak potrzeba dotykania brzuszka jest silniejsza, to warto wpierw zapytać kobietę w ciąży, czy możemy to zrobić. Jeśli przed zadaniem pytania pojawią się obawy, to warto się zastanowić skąd one się biorą. Może jednak dotykanie brzuszka nie jest do końca takie naturalne?
Kto może dotykać brzucha ciążowego
- Ojciec dziecka – dotykanie brzucha, mimo iż może on być całkiem sporych rozmiarów jest nadal zarezerwowane dla partnera i dziecko w nim niczego nie zmienia. Dotykanie brzucha kobiety jest czynnością intymną i zarezerwowaną dla bardzo wąskiego grona.
- Dzieci – oczywiście tylko dzieci kobiety w ciąży (przyszłej mamy), a nie wszystkie dzieci świata. Kobiecy brzuch to nie plac zabaw, który wszystko przyjmie.
- Bratnia dusza (o ile wie, że może to zrobić lub o to zapyta) – grono takich osób jest bardzo wąskie. Bratnia dusza, to osoba z którą mamy niezwykłą więź i czujemy się przy niej bezpiecznie (przy której jesteśmy sobą, niczego nie udajemy i nie ukrywamy, rozmawiamy o wszystkim i o niczym).
Dlatego zaprawdę powiadam: NIE MACAJ!
Skąd bierze się potrzeba dotykania brzuszka ciążowego
- Z przeświadczenia (zabobonu), że dotknięcie brzuszka spowoduje szybkie zajście w ciążę. Nie, to tak nie działa – wyjaśnienia można poszukać w podręczniku do biologii (poziom szkoły podstawowej).
- Z kolejnego zabobonu, w którym dotykanie ma przynieść szczęście. Nie, to tak nie działa – dziecko nie przesyła przez brzuch żadnej nadprzyrodzonej energii, a szczęściem napełni wyłącznie życie rodziców, a później samo zdecyduje kogo uszczęśliwi.
- Bo tak wypada, bo tak robią inni. Nie, to tak nie działa – jeśli inni coś robią, to nie oznacza, że trzeba tak robić.
- Bo mamy silną potrzebę okazania pragnień, takich jak pogratulowanie przyszłej mamie dziecka, okazanie troski o mamę i dziecko, czy też chcemy poczuć „jak kopie”. Nie, to tak nie działa – oczekiwania i pragnienia można zastąpić innym gestem lub słowem.
Burza hormonów w ciąży
Pamiętajmy o tym, że kobieta w ciąży przeżywa istny rollercoaster nastrojów, dlatego może irytować ją dotykanie brzucha, i to nawet jeśli wcześniej nie stanowiło do dla niej problemu. Kolejną kwestią przemawiającą za NIE DOTYKANIEM brzucha może być ilość kontaktów jakie musi zaliczyć przyszła mama. Warto zadać sobie pytanie: ile osób dotykało brzucha przede mną, a ile osób dotknie go jeszcze po mnie? Brzuch ciążowy zamienia się w muzealny eksponat, który wszyscy chcą podziwiać, ale nawet eksponatu w muzeum nie wolno dotykać! Zmierzam do tego, że liczba „uprzejmości” w ciąży może zwyczajnie męczyć i irytować, dlatego warto sobie to uświadomić przed podjęciem kroku „dotykania”. Warto również postawić się na miejscu kobiety w ciąży: jakie uczucia byłyby w Tobie, gdyby to ciebie ciągle dotykano i głaskano po brzuchu?
Jak sobie radzić z niechcianym dotykiem
Droga kobieto w ciąży,
Bardzo się cieszę, że tu jesteś, i że uszczęśliwisz świat Twoim Skarbem, dlatego pozwól decydować o tym kto i kiedy może dotykać Twojego brzuszka. Nie musisz przyjmować każdego dotyku i możesz szczerze odmówić. Szczerość właśnie jest najlepszą metodą na odmowę kontaktu, którego sobie nie życzysz. Bądź szczerza i nie przejmuj się, że sprawisz tym przykrość. Brzuszek jest Twój i Ty o nim decydujesz, a nie uprzejmość otoczenia. Jeśli jednak nie zdążysz o tym powiedzieć i dojdzie do kontaktu, który nie był dla Ciebie komfortowy – powiedz o tym otwarcie, aby już teraz postawić granice i nie przyjmować się kolejnym kontaktem z tą osobą.
Krzysztof Opeldus (Tata prezes)